We zijn weer thuis!

Lieve familie en vrienden,

Allereerst iedereen weer bedankt voor de reacties op ons vorige verhaal.
Dit verhaal is wel een beetje mosterd na de maaltijd,want we zijn inmiddels al een week thuis. Het mooie weer inspireerde om vooral in de tuin te zitten etc., maar nu toch nog een verhaaltje over ons verdere verblijf in Kyrgizie en wat foto's. Speciaal voor Caroline, die ze miste bij het vorige verhaaltje. Er zijn er ook wat meer bij de vorige verhalen.

We hebben een prachtige vakantie gehad, ook in de laatste 2 weken in Kyrgizie. Een geweldig mooi land met overal waar je bent besneeuwde bergtoppen om je heen en vriendelijke mensen waarvan je allemaal de hand moet schudden als je even stil gaat staan.

Na Oezbekistan even 50 jaar terug in de tijd op het platteland in Kyrgizie. Vooral op sanitair gebied. Wassen op het erf bij een bakje water met je washandje en het toilet(kakdoos) achter in de tuin langs het aardappelveld. Heel erg authentiek en mooi, maar toch wel even wennen. Vooral voor Cora als dan ook de hond losliep.

Behalve bij de mensen thuis hebben we veel in joertenkampen geslapen. Die waren meestal van de organisatie waar we de tocht geboekt hadden, dus niet van de echte nomaden die met hun vee hun zomerkamp in de bergen hebben.We zaten daar wel in de buurt, dus we konden de sfeer goed opsnuiven.
Heel sfeervol in zo'n vilten tent, vaak mooi gedecoreerd. We werden vaak erg verwend met lekker eten door erg vriendelijke mensen. We hebben gewandeld, paard gereden (ja ja niet te geloven) gezwommen en natuurlijk ook nog gefietst. Dat laatste zo'n 550km, dus dat is wel eens meer geweest.
De meeste tijd hebben we rond het Issyk-kol meer gefietst, op 1600 meter hoogte het op 1 na hoogste bergmeer ter wereld. Vandaar gingen we regelmatig de bergen in waar de joertenkampen waren.

In het joertenkamp bij Temir Kanat hebben we 2 dagen paard gereden, wat voor Cora de eerste keer was, dus spannend. Het ging allemaal erg rustig en goed, zodat we prachtige tochten door de bergen konden maken tussen enorme kuddes schapen, geiten, koeien en paarden. Echt prachtig!

Helaas hadden we nogal eens regen in de middag wat op zich geen drama was omdat we voor de lunch vaak weer 'thuis' waren, maar de hele middag in de joert lezen of spelletjes doen ging wel een beetje vervelen.
Het fietsen was desalniettemin erg mooi, maar best pittig met pasjes en gravelweggetjes die te steil waren en ons nogal wat krachttermen ontlokt hebben.

Zo hadden we ook nog een ritje door een droge rivierbedding waar het de dag tevoren vreselijk geregend had. Gevolg: enorme plakken klei op de banden en fietsen ho maar. We kwamen wel op een prachtige plek bij Ak Say waar we 20km strand voor onszelf hadden en we ook mooi konden wandelen. Gelukkig konden we voor de terugweg een taxi regelen. Dat bleek een 25 jaar oude gebutste Lada te zijn, de chauffeur had maar 1 bruikbaar been, maar het ging helemaal goed zodat we fit de rest van de tocht konden voortzetten.

In het dorp Tuura Su waren de joerten drijfnat, zodat we bij de familie in huis sliepen. Die moesten op de bank, terwijl wij in de slaapkamer mochten slapen. Wel een beetje lullig, maar ze wilden het perse zo. Er waren ook 3 duitsers die een paardentocht deden. Wel heel gezellig en ook lekker om weer op een stoel te kunnen zitten en we wat meer te praten hadden dan over paarden en koeien. De familie was erg muzikaal en we kregen op zondag een matineeuitvoering. Erg leuk! Er werd ook een referendum over een nieuwe grondwet gekouden naar aanleiding van de politieke problemen in het land, dus we hebben ook nog als onafhankelijke internationale waarnemers gefungeerd. Dat werd erg op prijs gesteld door de notabelen in het dorp. Helaas was er geen internet verbinding, anders hadden we vast de volgende dag in de krant gestaan.

Terug in de stad (Bishkek) weer een echte kamer met douche en toilet.Is dan ook wel weer heerlijk en goed om weer te acclimatiseren in onze tijd.

Kees viert zijn verjaardag deze keer niet. Als de verbouwing (september-oktober) achter de rug is doen we een house-warming en is ook iedereen weer van vakantie terug.

Iedereen dikke zoenen, Cora en Kees