De ronde van Hainan, China

Lieve familie, vrienden en vriendinnen,

We hebben een hotelkamer met internet, dus we gooien er toch nog even een berichtje tegenaan en als het lukt een aantal foto's.
Om te beginnen: we hebben prachtig weer; het is meestal zo rond de 30 graden met af en toe een wolkje.
Dat was niet zo toen we vertrokken uit Haikou; we hebben de eerste etappe in 2 dagen gedaan, omdat het behoorlijk regende. Daarna zijn de weergoden ons goed gezind gebleven.

Het is weer een feest om onder de chinezen te zijn. Op dit eiland zien ze eigenlijk weinig "withoofden", dus ze kijken hun ogen uit als wij langs fietsen/lopen.
Wij kijken ook onze ogen uit, vooral in het verkeer. Je moet hier alleen maar goed voor je kijken, wat achter je gebeurt is niet van belang; zonder richting aan te geven gaat iedereen links of rechts af en hangen wij in onze remmen. Tot nu toe alles goed gegaan en we hebben ons snel aangepast en rijden af en toe ook aan de verkeerde kant van de weg!
De wegen zijn over het algemeen goed, behalve vandaag, dat was een ramp. Bijna in alle steden die we passeerden waren ze aan de weg aan het werk, waardoor er veel stof was en dan het rijgedrag erbij: een ramp.
Met de taal redden we het ook prima; Kees spreekt bijna vloeiend chinees(zou hij willen) dus we krijgen altijd wat we willen, maar jammer genoeg spreken de chinezen geen enkel woord engels, waardoor er toch soms handen en voeten taal gebruikt moet worden.
Bij de hotels spreken de dames achter de balie geen engels, maar zijn wel erg aardig en zijn blij dat ze eindelijk eens iets beleven. Het lijkt overal erg op werkverschaffing, zoveel personeel, die de hele dag " rondlopen" en niets doen.
Chinezen generen zich nergens voor en komen dus ook gewoon spontaan naar je toe en beginnen een gesprek en jammer genoeg moeten wij dan toch duidelijk maken dat wij ze niet verstaan.
De eerste week ging onze tocht door de bergen, waarbij er heftige kluffies waren en met 30 graden kwam het luie zweet er met bakken uit. Het is een prachtige tropische natuur hier; overal langs de weg palmbomen, rijstvelden, theeplantages en andere tropische planten en bomen, prachtig om daar doorheen te fietsen.
Mijn fiets ( Cora) had aan het begin nog een klein mankement; de schakelaar van de versnelling was een beetje lam, waardoor het hele gebeuren er bijna afviel. Bij het klimmen, moest ik aan het begin van de klim stil staan, de versnelling goed vasthouden, in z'n laagste stand zetten en dan weer opstappen en verder fietsen.
Gelukkig hebben we in Sanya een GIANT fietsenmaker gevonden die een nieuwe versnelling op de fiets heeft gezet; ik kan weer " gewoon" fietsen.
In Sanya was het een verrassing om te zien dat er zeeeeer veel Russen waren en bijna alles in het chinees en in het russisch was geschreven; zelfs de chinezen spraken een paar woorden russisch. Er zijn zelfs complete russische restaurants met russisch personeel en 's avonds russische danseressen in rieten rokjes. Ernstig!
Sanya is DE badplaats van Hainan, net zoiets als Benidorm. Niet alleen voor de russen, maar vooral ook voor de chinezen; met hordes waren ze aan het strand en velen verkleed als Haiwaianen. In alle kleuren waren ze gekleed als de bewoners van Hawai: blauw, geel, rood en gecombineerde kleuren; een feest om te zien. Chinezen konden ook niet genoeg krijgen van het strand, ze bleven er zitten en zwemmen tot laat in de avond. En het zou geen China zijn als er geen karaoke bij was. Aan het strand en zo vals dat je oren er van krullen en ze vinden het geweldig. Interessant zeggen wij dan.

Elke dag eten bij de chinees is ook niet erg. We hebben een paar gerechten, die eigenlijk altijd te krijgen zijn en altijd weer anders van smaak zijn, dus we eten nooit het zelfde.
Tijdens het fietsen komen we ook door kleinere dorpen/stadjes en dan zie je toch dat het niet met alle chinezen goed gaat; er is toch nog wel armoede. Oude mensjes die met een schop langs de weg lopen of op een plek in de middle of nowhere in de grond staan de scheppen/hakken.
De winkels en warenhuizen staan overvol met goederen en met personeel; wat ze allemaal doen is ons een raadsel. Het personeel wordt wel 's morgens toegesproken door de chef en bij sommige zaken wordt er aan ochtend-gymnastiek gedaan. In Sanya was is er een winkelcentrum, waar al het personeel ( plm. 200 man/vrouw) om 08.45 uur in keurige rijen stond opgesteld en op muziek oefeningen deden die mede gedeeld werden door een mevrouw. Na de gymnastiek liepen ze keurig achter elkaar in de rij de zaak in.
Kortom: het is tot nu toe een heerlijke tocht met bijzondere ontmoetingen, belevenissen en vooral met mooi weer. We gaan na het weekend nog 2 dagen relaxen in een resort, terug fietsen naar Haikou en dan jammer genoeg naar het koude/frisse Nederland.

We hebben al foto's uitgezocht, maar de site ging er steeds uit, dus nog niet zeker of dat gaat lukken.

Liefs en tot volgende week,
Kees en Cora.