Groeten uit Oman
Door: Cora en Kees
Blijf op de hoogte en volg Kees
09 Februari 2018 | Oman, Şalālah
Lieve familie en vrienden,
We zijn al weer anderhalve week weg, dus tijd voor een klein berichtje uit het warme Oman.
We zijn begonnen in Muscat, de hoofdstad van Oman. Daar hebben we o.a. het paleis van de sultan gezien, alleen van buiten, jammer genoeg niet van binnen, terwijl hij bijna niet in het paleis komt. Ook een bezoek aan de souk konden we niet overslaan, waar we weer een overvloed aan spullen zagen in alle winkeltjes. We vragen ons altijd weer af of ze ooit van al die voorwerpen af komen. De vismarkt was iets rustiger dan wij hadden verwacht, maar de gevangen vissen waren in ieder geval enorm.
De eerste dag was "onze huurauto" al gebracht, maar die hadden we toen nog niet nodig. De 2e dag wel en hebben toen een rondje (350km) gereden door het gebergte en een paar forten bezocht. Was even wennen om te rijden in een automaat, maar wel heel prettig in de bergen. Richting Nizwa gingen we langs het Saiq plateau met enorme diepe kloven en mooie dorpjes op de helling. Nizwa is de 2e stad van het land en vooral bekend om de geitenmarkt op vrijdag. Om 6 uur op, want de geiten, kamelen, koeien en boertjes zijn er vroeg bij. We hadden ogen tekort, al die mensen die vooral geiten kochten en verkochten en het onderhandelen daarbij. Bij de geiten was het een soort 'goat-walk', waarbij de eigenaar een rondje liep met geiten aan het touw of op de arm en geïnteresseerden hem onderweg tackelden om over de prijs te praten. Lastig was het met de zon en schaduw om foto's te maken en de mensen bewogen heel snel. De vrouwen wilden niet op de foto, maar stiekem toch een paar uit de losse pols geschoten. Deze vrouwen dragen zgn. snavelmaskers en ze begroeten elkaar door de snavels tegen elkaar te houden en een keer heen en weer te bewegen. Mannen doen dat ook, maar dan zonder masker, dus gewoon neuzen.
Vrijdag is de islamitische feestdag en in het fort van Nizwa werden traditionele zwaardendansen opgevoerd omdat er die dag veel volk op de been is. De mannen dansten er vrolijk op los en hadden er veel plezier in. In de souq (bazaar) spraken we nog een kruidenhandelaar die Maxima nog op bezoek had gehad tijdens het koninklijk bezoek een aantal jaren gelden. Knappe vrouw vond hij...
Tijd om de echte bergen eens in te gaan dus naar de hoogste van Oman, de Jebel Shams. De nacht doorgebracht in een kamp op 2000 meter waar het flink koud was, maar we hadden een sjieke bungalow, dus lekker geslapen. De berg zelf mag je niet op, maar wel de 'balkonwandeling' doen die onder de rand van een kilometer diepe kloof loopt. Echt spectaculair en niet erg veel klimmen en dalen, wat voor Cora met haar artrose in de knieën wel prettig was.
Door naar Al Hamra waar in een traditioneel huis nu museum is en waar dat ook nog live uitgebeeld wordt. Hoe vrouwen koken etc. Na afloop koffie drinken met de gastheer die veel vertelde over de etiquette en overigen gewoontes, zoals huwelijken. Heel open en erg interessant. Goede manieren zijn erg belangrijk in het arabische leven, vooral om je familie niet te schande te maken.
Misfah is een typisch bergdorp wat tegen de bergwand gebouwd is aan de rand van een oase. We sliepen er in een traditioneel huis met slaapkamers met de bedden op de vloer. Ziet er leuk uit, maar op onze leeftijd een beetje gedoe om er uit te komen. Prachtig gewandeld in de omgeving met palmbomen. Wel jammer dat zulke dorpen vervallen, omdat de meeste huizen geen riolering hebben en de mensen genoeg geld hebben even verderop een nieuw huis te bouwen met alle moderne gemakken. De oude huizen van leem storten dan langzaam in elkaar. Een paar lappen ze op en worden restaurant of pension voor de toeristen die juist die oude dorpjes willen zien.
Dat krijg je dan in een land waar veel geld is. Ook het wagenpark hier duidelijk aan de royale kant. De omani rijden vaak in het sjiekere segment. Grote Toyota's, Lexus, BMW, Mercedes en een enkele Porsche, maar Fiatjes Panda hebben we nog niet gespot.
Na de bergen hebben we de grote doorsteek naar het zuiden gemaakt, naar Salalah, zo'n 1000km door de woestijn. Het grootste deel was gewoon vlakte en helemaal niets te zien behalve een enkele tegenligger die ons als in een plas water in eenfata morgana tegemoet kwam.
Salalah is een stukje warmer en meer tropisch met veel kokos en bananenplantages.
En strand, waar we nu op een lekkere luxe strandstoel dit verhaal in elkaar flansen. Het water is prima qua temperatuur en vanavond gaan we de souq in de binnenstad onveilig maken.
Dit is ook het gebied van de 'frankincense', de wierook. Die wordt hier gewonnen door de bast van de wierookboom te verwonden en het gedroogde wondvocht (hars) is de wierook. Je kunt het branden of in heet water oplossen en opdrinken. Goed voor alle kwalen, maar eigenlijk vrij smerig om te drinken. In de souq wordt het soms verbrand en waan je je in de katholieke kerk met al die wierookdampen. Je moet er van houden...
Gisteren toertje gemaakt in de omgeving en ook het graf van de profeet Job bezocht, die wordt ook door de moslims als profeet gezien. Nooit geweten dat die hier verzeild is geraakt na al zijn ellende. In Srinagar, Kasjmier ligt ook een graf van Jezus, die daar naar toe zou zijn gegaan. Ook zo'n wonderlijk verhaal en wat is waar???
Nog een aspect wat ons hier erg verwondert: we hebben eigenlijk nauwelijks of geen contact met de omani. We zien ze wel overal, vooral in hun bolides en met elkaar uit eten in de restaurants. Althans de mannen dan, maar de enigen waar we wel veel contact mee hebben zijn de gastarbeiders. Die doen eigenlijk alles, het runnen van de hotels, de restaurants, de benzinepompen, je kunt het zo gek niet bedenken. Ze verdienen de helft van de omani voor het dubbele aantal uren. Toch willen ze hier graag werken omdat het altijd nog beter is dan in Pakistan, India of Bangla Desh. En ze worden hier relatief goed behandeld vergeleken met de overige golfstaten. Vooral Saudi-Arabië is berucht, waar ze als dieren behandeld worden zeggen ze.
We maken eigenlijk altijd een praatje met ze als we zitten te eten en ze vinden het ook leuk als iemand eens belangstelling voor hen heeft.
Morgen gaan we in etappes weer noordwaarts langs de kust die erg mooi en ruig schijnt te zijn. We gaan nog naar een eiland en een nachtje de woestijn.
Wordt vervolgd.
Liefs en zoenen, Cora en Kees
We zijn al weer anderhalve week weg, dus tijd voor een klein berichtje uit het warme Oman.
We zijn begonnen in Muscat, de hoofdstad van Oman. Daar hebben we o.a. het paleis van de sultan gezien, alleen van buiten, jammer genoeg niet van binnen, terwijl hij bijna niet in het paleis komt. Ook een bezoek aan de souk konden we niet overslaan, waar we weer een overvloed aan spullen zagen in alle winkeltjes. We vragen ons altijd weer af of ze ooit van al die voorwerpen af komen. De vismarkt was iets rustiger dan wij hadden verwacht, maar de gevangen vissen waren in ieder geval enorm.
De eerste dag was "onze huurauto" al gebracht, maar die hadden we toen nog niet nodig. De 2e dag wel en hebben toen een rondje (350km) gereden door het gebergte en een paar forten bezocht. Was even wennen om te rijden in een automaat, maar wel heel prettig in de bergen. Richting Nizwa gingen we langs het Saiq plateau met enorme diepe kloven en mooie dorpjes op de helling. Nizwa is de 2e stad van het land en vooral bekend om de geitenmarkt op vrijdag. Om 6 uur op, want de geiten, kamelen, koeien en boertjes zijn er vroeg bij. We hadden ogen tekort, al die mensen die vooral geiten kochten en verkochten en het onderhandelen daarbij. Bij de geiten was het een soort 'goat-walk', waarbij de eigenaar een rondje liep met geiten aan het touw of op de arm en geïnteresseerden hem onderweg tackelden om over de prijs te praten. Lastig was het met de zon en schaduw om foto's te maken en de mensen bewogen heel snel. De vrouwen wilden niet op de foto, maar stiekem toch een paar uit de losse pols geschoten. Deze vrouwen dragen zgn. snavelmaskers en ze begroeten elkaar door de snavels tegen elkaar te houden en een keer heen en weer te bewegen. Mannen doen dat ook, maar dan zonder masker, dus gewoon neuzen.
Vrijdag is de islamitische feestdag en in het fort van Nizwa werden traditionele zwaardendansen opgevoerd omdat er die dag veel volk op de been is. De mannen dansten er vrolijk op los en hadden er veel plezier in. In de souq (bazaar) spraken we nog een kruidenhandelaar die Maxima nog op bezoek had gehad tijdens het koninklijk bezoek een aantal jaren gelden. Knappe vrouw vond hij...
Tijd om de echte bergen eens in te gaan dus naar de hoogste van Oman, de Jebel Shams. De nacht doorgebracht in een kamp op 2000 meter waar het flink koud was, maar we hadden een sjieke bungalow, dus lekker geslapen. De berg zelf mag je niet op, maar wel de 'balkonwandeling' doen die onder de rand van een kilometer diepe kloof loopt. Echt spectaculair en niet erg veel klimmen en dalen, wat voor Cora met haar artrose in de knieën wel prettig was.
Door naar Al Hamra waar in een traditioneel huis nu museum is en waar dat ook nog live uitgebeeld wordt. Hoe vrouwen koken etc. Na afloop koffie drinken met de gastheer die veel vertelde over de etiquette en overigen gewoontes, zoals huwelijken. Heel open en erg interessant. Goede manieren zijn erg belangrijk in het arabische leven, vooral om je familie niet te schande te maken.
Misfah is een typisch bergdorp wat tegen de bergwand gebouwd is aan de rand van een oase. We sliepen er in een traditioneel huis met slaapkamers met de bedden op de vloer. Ziet er leuk uit, maar op onze leeftijd een beetje gedoe om er uit te komen. Prachtig gewandeld in de omgeving met palmbomen. Wel jammer dat zulke dorpen vervallen, omdat de meeste huizen geen riolering hebben en de mensen genoeg geld hebben even verderop een nieuw huis te bouwen met alle moderne gemakken. De oude huizen van leem storten dan langzaam in elkaar. Een paar lappen ze op en worden restaurant of pension voor de toeristen die juist die oude dorpjes willen zien.
Dat krijg je dan in een land waar veel geld is. Ook het wagenpark hier duidelijk aan de royale kant. De omani rijden vaak in het sjiekere segment. Grote Toyota's, Lexus, BMW, Mercedes en een enkele Porsche, maar Fiatjes Panda hebben we nog niet gespot.
Na de bergen hebben we de grote doorsteek naar het zuiden gemaakt, naar Salalah, zo'n 1000km door de woestijn. Het grootste deel was gewoon vlakte en helemaal niets te zien behalve een enkele tegenligger die ons als in een plas water in eenfata morgana tegemoet kwam.
Salalah is een stukje warmer en meer tropisch met veel kokos en bananenplantages.
En strand, waar we nu op een lekkere luxe strandstoel dit verhaal in elkaar flansen. Het water is prima qua temperatuur en vanavond gaan we de souq in de binnenstad onveilig maken.
Dit is ook het gebied van de 'frankincense', de wierook. Die wordt hier gewonnen door de bast van de wierookboom te verwonden en het gedroogde wondvocht (hars) is de wierook. Je kunt het branden of in heet water oplossen en opdrinken. Goed voor alle kwalen, maar eigenlijk vrij smerig om te drinken. In de souq wordt het soms verbrand en waan je je in de katholieke kerk met al die wierookdampen. Je moet er van houden...
Gisteren toertje gemaakt in de omgeving en ook het graf van de profeet Job bezocht, die wordt ook door de moslims als profeet gezien. Nooit geweten dat die hier verzeild is geraakt na al zijn ellende. In Srinagar, Kasjmier ligt ook een graf van Jezus, die daar naar toe zou zijn gegaan. Ook zo'n wonderlijk verhaal en wat is waar???
Nog een aspect wat ons hier erg verwondert: we hebben eigenlijk nauwelijks of geen contact met de omani. We zien ze wel overal, vooral in hun bolides en met elkaar uit eten in de restaurants. Althans de mannen dan, maar de enigen waar we wel veel contact mee hebben zijn de gastarbeiders. Die doen eigenlijk alles, het runnen van de hotels, de restaurants, de benzinepompen, je kunt het zo gek niet bedenken. Ze verdienen de helft van de omani voor het dubbele aantal uren. Toch willen ze hier graag werken omdat het altijd nog beter is dan in Pakistan, India of Bangla Desh. En ze worden hier relatief goed behandeld vergeleken met de overige golfstaten. Vooral Saudi-Arabië is berucht, waar ze als dieren behandeld worden zeggen ze.
We maken eigenlijk altijd een praatje met ze als we zitten te eten en ze vinden het ook leuk als iemand eens belangstelling voor hen heeft.
Morgen gaan we in etappes weer noordwaarts langs de kust die erg mooi en ruig schijnt te zijn. We gaan nog naar een eiland en een nachtje de woestijn.
Wordt vervolgd.
Liefs en zoenen, Cora en Kees
-
09 Februari 2018 - 18:23
Evarien En Hennie:
Hallo lieverds,
Wat fijn om jullie verslag te lezen. Een andere wereld!
We zagen al een foto van Cora in de bergen op de app . Fijn dat jullie dat soort wandelingen toch kunnen maken.
Ben benieuwd naar de foto's van vrouwen met snavels.:)
Geniet er nog maar van! We kijken uit naar het volgende bericht.
Dikke KUS van ons. -
09 Februari 2018 - 18:47
Caroline:
Weer een prachtig verslag en foto's, weer een klein reisje gemaakt op jullie kosten. Het is net of je terug gaat in de tijd, het sprookjes boek van 1000 en 1 nacht, ziet er prachtig uit. Geniet nog lekker. Xx -
09 Februari 2018 - 20:38
Helen:
Heerlijk om op deze manier weer met jullie mee te kunnen reizen!
De fiets nu maar thuisgelaten zie ik. Een goede tijd gewenst! -
09 Februari 2018 - 23:34
Nel:
wat vreselijk leuk weer dit reisverslag, die foto's, de tekst bij de foto's. vooral die "metoo"geit, Hier moeten jullie na afloop echt een filmavondje van maken hoor; net als vroeger de dia-avonden. Een ontzettend grote bak trouwens waar jullie in rond toeren. En nog behoorlijke afstanden ook.
Heel veel plezier nog en dank voor dit leuke verslag, liefs -
10 Februari 2018 - 00:48
Anneke En Wim:
Ach wat leuk allemaal en zo herkenbaar nadat ik voor Djoser drie keer rondgetoerd heb door het land behalve Salala dan. Die oude man met die stok op de geitenmarkt zit er elke keer. Ook in de koffiekamer in het traditionele huis heb ik heel wat dadels en kopjes koffie genuttigd. Ja een dia-avondje lijkt me leuk, ook om Salala eens te zien op foto's.
Wij zijn vannacht van Palau naar Guam gevlogen en wachten in de lobby tot de kamer in orde is. Wel grappig zo'n stukje Amerika in de Grote Oceaan. Dag Sweetharts XX -
11 Februari 2018 - 11:15
Franky, Diane & Lien:
Dit doet ons een beetje denken aan onze ontmoetings-reis in Jemen. Ziet er erg mooi uit.
Wel jammer dat het contact met de Omani wat stroever verloopt, maar dit ligt zeker niet aan jullie :-)
We kijken met spanning uit naar jullie verhalen en foto reportage.
Geniet er nog met volle teugen van en voorzichtig met de mooie 4x4. Het kan inderdaad gebeuren met een automaat dat de voorruit plots heel dichtbij komt als je de verkeerde pedaal gebruikt. Maar alles went...
Veel liefs, Franky, Diane & Lien -
11 Februari 2018 - 11:23
Ria:
Wat maken jullie weer een prachtige reis. Om jaloers op te worden!
Ik ben benieuwd naar de volgende afleveringen. Wat fijn dat dit allemaal gaat na de val bij Rome.
Liefs -
11 Februari 2018 - 11:23
Ria:
Wat maken jullie weer een prachtige reis. Om jaloers op te worden!
Ik ben benieuwd naar de volgende afleveringen. Wat fijn dat dit allemaal gaat na de val bij Rome.
Liefs -
11 Februari 2018 - 15:05
Henk En Anneke:
Hallo lieverds, Wat een fraaie zonovergoten foto’s. De balkonwandeling ziet er heftig terwijl het zo huislijk klinkt...
Veel plezier!!
Liefs H&A
-
12 Februari 2018 - 10:47
Gerda:
Wat een prachtig verhaal en foto's. Geniet met jullie mee.
Groet Gerda
-
13 Februari 2018 - 08:49
Jos En Andrea:
Weer mooie plaatjes van een andere wereld. Schitterend, die canyon op de achtergrond en het dorp op een rots. En een leuke ontmoeting met een geitje! Veel plezier nog in Oman.
Groet, Jos en Andrea -
13 Februari 2018 - 14:11
Pascal:
Beste Kees en Cora,
Foto's wederom prachtig.
De mooiste: Die zonsondergang en de Grand Canyon foto's.
Veel plezier nog,
Pascal -
13 Februari 2018 - 17:03
Hetty:
Mooi verhaal en mooie foto’s, kan niet wachten op de rest!
Groetjes
Jos en Hetty -
18 Februari 2018 - 20:46
José :
Wat een feest weer om met jullie mee te kunnen genieten van zo’n prachtige verrassende reis in Oman.
Als je het fietsen heb gemist geen probleem dinsdag staat je spinfiets weer voor je klaar, haha en verheug me weer om je te zien.
Lieve groetjes voor jullie van jan&jose
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
